orchidea wiecznie żywa

 Była sobie raz orchidea...... była i była, przekwitła, po jakimś czasie wypuściłą nowy pęd, a ja zadowola, że w końcu chociaż jeden storczyk postoi u mnie dłużej. Tak tak.... zadowolenie moje nie trwało długo. Owszem, zakupiłąm odżywkę do storczyków w duecie z nabłyszczaczem do liści, ale liście mojego pięknego kwiatuszka zaczęły się dziwnie marszczyć. Ja, mądra niezmiernie istota myśląca, stwierdziłąm, że skoro się marszczy, to zapewne brakuje mu wody. Logiczne: człowiek kiedy traci wodę zauważa od razu marszczącą się skórę. I tak podlewałąm i podlewałam i to podlewanie zdawało się nie mieć końca. Pewnego dnia dotknęłam mojej roślinki, a ona padła nieżywa. Zgniła z nadmiaru wody i odpadła najzwyczajniej. A ja czytałam o pielęgnacji, a owszem, wiele lat temu. Ale osiolizm i matolizm wrodzony nie skłoniły mnie ku temu, coby zaglądnąć do osłonki na doniczkę. Po śmierci roślinki zaglądnęłam, owszem i co widzę ?? No stadion narodowy po deszczu !!!! O zgrozo!!!!
Kiedy już  zamordowałam tę chyba siódmą albo ósmą z kolei orchideę, małż mój stwierdził, że jak sobie z papieru zrobię, to może przeżyje. Zaparł się i nie zechciał zakupić mi nowej. Cóż było począć? Wyciągnąć krepinę i zrobić sobie nowego cwieta. Wzrorowałam się na ususzonym kwiatku storczyka, który wyleżał się uprzednio w pojemniczku z kaszą manną, w towarzystwie różyczek. Oczywiście małż mój szanowny zaczął się ze mnie śmiać, żebym nie zapomniała podlewać albo też i niepodlewać kwiatka, bo znając moją rękę do storczyków, to i te długo nie pożyją. Hahaha... no bardzo zabawne, bardzo. Koń by się uśmiał.

Storczyki moje nowe wyglądają, jak widać na załączonych obrazkach. Z pewnością jeszcze jakieś powstaną, bo tym razem jestem pewna, że postoją dłużej i ich nie uśmiercę. 

W temacie mojego ostatniego posta: Po walecznym weekendzie stwierdzam z całą stanowaczością, że zbroja jest mega wytrzymałą, bo przetrwała kilka walk i żadnego uszczerbku nie zauważyłam !!!

Życzę Wam cudownego i twórczego  nowego tygodnia. Mój będzie bardzo pracowity i twórczy :)

Marta